نگاه دقیق هابل به لکه‌های مرموز روی حلقه زحل
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۱۴۷۲۳
زحل نیز مانند زمین بر محور خود کج شده و دارای چهار فصل است. با این حال، طبق بیانیه ناسا از آن جایی که زحل در منظومه شمسی به خورشید دورتر است و مداری بسیار بزرگتر به دور آن دارد، هر فصل در آن تقریباً هفت سال زمینی طول می‌کشد.
هنگامی که حلقه‌های سیاره به سمت خورشید متمایل می‌شوند، سیاره در حال اعتدال است و خطوط مرموز مانند پره‌های چرخ را ایجاد می‌کند که می‌توان روی حلقه‌های آن مشاهده کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مقامات ناسا در بیانیه‌ای اعلام کردند که مقصر این لکه‌های مشکوک، میدان مغناطیسی متغیر سیاره است. میدان‌های مغناطیسی سیاره با باد خورشیدی برهم کنش کرده و محیطی با بار الکتریکی ایجاد می‌کند. روی زمین، وقتی آن ذرات باردار به جو برخورد می‌کنند، در نیمکره شمالی به‌عنوان شفق قطبی قابل مشاهده است.
پره‌های موجود در حلقه‌های زحل برای اولین بار توسط ماموریت وویجر ناسا در اوایل دهه ۱۹۸۰ مشاهده شد. آخرین اعتدال سیاره که در سال ۲۰۰۹ رخ داد، توسط فضاپیمای کاسینی آژانس فضایی مشاهده شد. اکنون تلسکوپ هابل این همسایه حلقه دار ما را زیر نظر دارد.
امی سایمون، دانشمند ارشد سیاره‌شناسی در ناسا گفت که به لطف برنامه هابل که در حال ایجاد آرشیوی از داده‌های سیارات بیرونی منظومه شمسی است؛ زمان بیشتری را برای مطالعه پره‌های زحل در این فصل خواهیم داشت.
مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل با ارائه داده‌های بصری و طیف سنجی در طول موج‌های نور (از ماوراء بنفش تا مادون قرمز) دیدگاه جدیدی به پره‌های مرموز زحل اضافه می‌کند. محققان امیدوارند در ترکیب با مشاهدات کاسینی، که تصویر کامل تری از این پدیده به دست آورند.
سایمون گفت: با وجود سال‌ها مشاهدات عالی توسط مأموریت کاسینی، شروع دقیق و مدت زمان پدید آمدن پره‌ها هنوز غیرقابل پیش‌بینی است.
پره‌های حلقه‌های زحل بسته به نور و زاویه دید ممکن است تیره یا روشن به نظر برسند. اگرچه اکنون آنها قابل مشاهده هستند، اما پره‌ها در طول انقلاب تابستانی یا زمستانی سیاره ناپدید می‌شوند، زمانی که خورشید در بالاترین یا پایین‌ترین عرض جغرافیایی خود در نیمکره شمالی یا جنوبی قرار دارد.
زحل تنها سیاره حلقه دار در منظومه شمسی است که پره‌هایی در آن مشاهده شد. با این حال، حلقه‌ای زحل بسیار برجسته‌تر از سایر غول‌های گازی حلقه‌دار در منظومه شمسی مانند مشتری، اورانوس و نپتون است.
منبع: اسپیس
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوممنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: حلقه زحل تلسکوپ فضایی منظومه شمسی پره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۱۴۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف نخستین سیاره بی‌ستاره!
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، «تس»، تلسکوپ فضایی ناسا که مامور به بررسی سیاره‌های فراخورشیدی است نخستین سیاره شناور و آزاد را کشف کرده و بدین ترتیب موفق به کشف سیاره‌ای شده است که بدون ستاره، به تنهایی در کیهان وجود دارد.
ماموریت سیارات فراخورشیدی عبوری (تس) در آوریل ۲۰۱۸ به عنوان جانشین تلسکوپ فضایی "کپلر" مجهز به دوربین‌های کم نویز برای مطالعه سیارات فراخورشیدی به فضا پرتاب شد. این کار با نظارت بر ستارگان انجام می‌شود که ممکن است نشانگر سیارات یا اجرام دیگری باشد که از جلوی آنها عبور می‌کند.
این کشف بالقوه نشان می‌دهد که تس می‌تواند از نظریه‌ای که برای اولین بار توسط آلبرت انیشتین در بیش از یک قرن گذشته مطرح شد برای شناسایی این سیارات به اصطلاح شناور استفاده کند.
دانشمندان می‌گویند، بررسی‌ها تاکنون موفق به تایید وجود بیش از ۵ هزار سیاره فراخورشیدی شده‌اند که دور یک ستاره مادر می‌چرخند و در این آرایش قرار گرفته‌اند، اما قطعا تعداد زیادی سیاره در کهکشان راه شیری وجود دارند که شناور و بدون هیچ‌ستاره‌ای در حال چرخش هستند.
به گفته محققان، در این شرایط فرضیه‌ای مطرح می‌شود مبنی بر اینکه این نوع از سیارات فراخورشیدی در اثر فعل و انفعالات گرانشی با سیارات دیگر یا ستارگان در حال عبور از منظومه اصلی خود خارج شده‌اند. این بدان معناست که این سیاره‌های آزاد و شناور می‌توانند بسیار بیشتر از تعداد ستاره‌های کهکشان راه شیری باشند. بنابراین، تشخیص بالقوه چنین رویداد کیهانی برای تس، ماموریت مهم و بزرگی محسوب می‌شود.
میشل کونیموتو، یکی از رهبران این تیم تحقیقاتی و دانشجوی فوق دکترا و متخصص در تشخیص سیارات فراخورشیدی در موسسه فناوری ماساچوست می‌گوید: ما اولین سیگنال را در داده‌های تس کشف کردیم که با آنچه از ریز لنز توسط یک سیاره شناور آزاد انتظار می‌رود مطابقت داشت. این کشف جالب به این معناست که این سیاره به طور مستقل از یک ستاره معمولی در کیهان مشغول چرخش است.
تحقیقات بیشتر در زمینه این نوع از سیاره‌ها و شرایط محیطی آنها می‌تواند به دانشمندان در درک بهتر اصلیت و ساختار فضای بین‌ستاره‌ای کمک کند و شروعی برای دستیابی به دانش بیشتر درباره سیارات فراخورشیدی و ساختار کیهانی باشد.
انتهای پیام/
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»